Of isminin nereden geldiðine dair Yunan ve Türk resmi siyasi tezlerini yansýtan üç asýlsýz iddia vardýr. * Birinci iddia: Yunanca Ofis (yýlan) kelimesinden türediðidir. Bölgenin parçalý bir arazi yapýsýna sahip olmasý nedeniyle solaklý nehrinin týpký bir yýlan kývrýmý gibi þekil almasýndan dolayý bu ismin verildiði söylenmektedir. * Ýkinci iddia: Eski çaðlarda yörenin Turani(?) kökenli ve silah yapýmýnda oldukça usta olan boylarla meskun olmasý dolayýsýyla, isminin de Güney Sibirya Türklerinde silah anlamýna gelen "Op" kelimesinin halk arasýnda "Of" þeklini aldýðý rivayet edilmektedir. * Üçüncü iddia: Kuman menþeli "Ofþin" ya da "Afþin" ( anlamý, hiddetli bir tavýrla vatanýný korumak ) kelimesinin giderek halk arasýnda Of þekliyle anýlmasýyla türemiþtir. Ancak bu ve benzeri yakýþtýrmalar gerçekçi ve bilimsel deðildir, zira bir nehrin yýlan gibi kývrýldýðýný, Of kasabasýnýn bulunduðu yerden, yani onun denize döküldüðü yerden görebilmek mümkün deðildir. Ýkinci ve üçüncü iddiada adý geçen topluluklar da yöre tarinde hiçbir zaman etkin olmamýþlardýr. Gerçekte Antik çað yazýlý kaynaklarýnda Of "OPIUNTE" adýyla geçmektedir ve eski Lazca "OPUTHE"=(Yerleþim yeri; köy) anlamýný ifade eder.

Doðu Karadeniz Bölgesinin tarihi ve özellikle bölgenin en önemli þehri olan Trabzon'un tarihi ele alýndýðýnda, batýlý tarihçilerin büyük bir çoðunluðu bölge tarihinin Yunan kolonileriyle baþladýðýný vurgulamaktadýrlar. Halbuki bölgeye Yunan kolonileri gelmeden önce birçok tarihçinin de belirttiði gibi bölgede yerli kavimler bulunmakta idi. Bu insanlar muhtemelen en eski çaðlardan beri bu topraklarýn yerlileri olarak Doðu Karadeniz Bölgesinde yaþamaktaydýlar. Bölge muhtelif zamanlarda Yunanlýlar tarafýndan iþgal edilmiþ ve kýsa süreli koloniler kurulmuþtur. Bu koloni idareleri, yerli halký kapsamýyordu. Bu koloni devletlerinin en güçlü olduklarý zamanlarda bile hükümranlýklarý ancak bulunduklarý surlar içinde sýnýrlý kalmýþtýr. Sur dýþýnda yaþayan yerli kabileler baðýmsýz topluluklar olarak yaþamýþlardýr. Bölge, Roma Ýmparatorluðunun parçalanmasýyla Doðu Roma olarak bilinen Bizans'ýn payýna düþer. Bu hakimiyet, 1204 yýlýnda Latinlerin Ýstanbul'u iþgal etmesine kadar devam eder. Bu tarihten sonra 1461 yýlýna kadar (Fatih Sultan Mehmet'in Trabzon'u fethi), yine Bizans Ýmparatorluðunun uzantýsý olan, Bizans hanedaný Komnenoslarýn kurmuþ olduðu Trabzon Rum Devleti'nin egemenliðinde kalýr. 4. yy. baþlarýnda Hýristiyanlýðýn Roma Ýmparatorluðu tarafýndan resmi din olarak kabul edilmesiyle, bu din halk arasýnda hýzla ve serbestçe yayýlmaya baþladý. Daha önce Doðu Karadeniz'de yaþayan kavimler de Hýristiyanlýða geçmeye baþladýlar. Hiristiyanlaþan bu kavimler tedrici bir þekilde Doðu Kilisesi'nin resmi dili olan Yunanca'yý öðrenmek zorunda kaldýlar. Özellikle 10. yy. dan sonra Papazlarýn telkinleriyle bu dili konuþmak daha da yaygýnlaþtý. Zira Papazlar "Ýncil'in dili dýþýnda bir dilde konuþulan her kelime cehenneme gitmek için iþlenen bir günah olarak hesaplanacaktýr" þeklinde telkinlerde bulunmakta idi. Bu durum, yerel halkýn kendi dilleriyle karýþýk bir Yunanca ya da halk arasýnda bilinen adýyla Rumca konuþulmasýna neden olmuþtur. Ýzlenen bu Bizans siyaseti, yerel dillerin, inançlarýn ve geleneklerin büyük bir çoðunluðunun belleklerden silinmesine, kýsaca yerli unsurlarýn asimile olmasýna neden olmuþtur. 12. asýrda Çepni Türkmenleri Doðu Anadolu üzerinden göç ederek Doðu Karadeniz'e yerleþmiþtir. Trabzon'un batý bölgelerine yöresine yerleþen Çepniler alevi inancýna mensuptular ancak hiçbir zaman Trabzon'un doðusuna ve Of yöresine yerleþmediler. Öz Türkçe isimler kullandýklarý Trabzon Rum devletine ait belgelerden ve Osmanlý arþivlerinden anlaþýlmaktadýr.

Of Belediyesi 1874 yýlýnda kurulmuþ köklü bir belediyedir. Kuruluþundan bugüne kadar geçen 132 yýllýk süreç boyunca Of'un büyük ailelerinde olan Sarýalioðlu (Saral) Ailesi tarafýndan yönetilmektedir. Aile, Rus iþgaline, askeri darbelere -ki 12 Eylül 1980 darbesinde tüm belediye baþkanlarý görevlerinden alýnmýþtýr- ve Türkiye'deki her türlü siyasi deðiþimlere karþýn iktidarýný sürdürmüþtür. Of'un en büyük bulvarý olan Atatürk Bulvarý, Baþkan Ýsmail Sefa Sarýalioðlu tarafýndan yapýlan düzenlemede pek çok kiþinin haklarýndan feragati sayesinde oluþmuþtur. Karadenizin ilk ve tek bayan belediye baþkaný olan Semahat Sarýalioðlu 1998-1999 yýllarý arasýnda þehirde baþarýyla görev yapmýþtýr.1999 yýlýndan itibaren de belediye baþkanlýðý görevini Oktay Saral yürütmektedir.

Ruslar, 24 Þubat 1916'da Rize'yi, 15 Mart 1916'da Of'u, 18 Nisan 1916'da Trabzon'u iþgal ettiler. Ruslara karþý ilk önemli direniþ Of ile Rize arasýndaki Baltacý Deresinde olmuþtur. Bu direniþ yaklaþýk bir ay sürmüþtür. Of'un iþgaliyle Solaklý Vadisinde bir direniþ meydana geldi. Ruslar bu direniþi kýrarak Soðanlý ve Demirkapý geçitlerinden Bayburt'a inmeyi düþünüyordu. Ruslarýn bu tasarýsý ilk aþamada pek faydalý olmadý. Zira bölgenin gerçek sahipleri olan Türkler, Rus kuvvetlerine büyük kayýplar verdirdiler. Fakat sayýca üstün olan Ruslar bir süre sonra Çaykara'nýn aþaðý köylerini iþgal etmeye baþladýlar. Yöre halký kýyýdan uzakta olduðu için daha çok daðlýk kesime, iç kesimlere doðru çekilmek zorunda kaldý. Bu çekilme sýrasýnda direniþlerine devam etmiþlerdir. Geri çekilen askerler Of'un bütün köyleri ve yakýn kazalardan toplanan gönüllüler ile Trabzon Hapishanesindeki mahkumlarýn da izin alarak, müfreze halinde gönüllü olarak katýlmalarýyla Baltacý Deresinin batý yanýnda Ruslara karþý savunma hattý oluþturuldu.

Ýlçe; toplam alaný 330 km², ortalama rakýmý 10 metre olan, tabiatýn bütün özelliklerini sergileyen, deniz ve karanýn bütünleþtiði eþsiz doðal güzelliklere sahip bir alan üzerinde kurulmuþ þirin bir ilçedir. Trabzon'un yaklaþýk 52 km doðusunda olan ilçenin, doðusunda Rize ili, batýsýnda Sürmene ilçesi, güneyinde Hayrat ve Dernekpazarý ilçeleri, kuzeyinde Karadeniz bulunmaktadýr. Yörenin en büyük akarsularýndan Solaklý Irmaðý'nýn taþýmýþ olduðu alüvýyal yýðýntýlarý kýyýda biriktirerek meydana getirdiði düz ve fazla geniþ olmayan bir alan üzerine kurulmuþ bir sahil yerleþim birimidir. Çaykara ve Of ilçelerini birbirine baðlayan karayolu ilçeyi ikiye ayýrýr. Daha eski yerleþim yeri olan Solaklý Deresi'nin doðusundaki merkez, genel olarak ilçedeki idari birimlerin yer aldýðý alandýr. Yeni yapýlanmalarla Solaklý Deresi'nin batýsýndaki alan da geliþmiþtir. Bu alan ilçe sakinlerince Kalyon Mevkii diye adlandýrýlmaktadýr. Ýlçenin yerleþim yerinin kuruluþ alaný dar ve düz biçimde devam ettiði halde, hemen arka kýsmýnda daðlar birden bire yükselmekte, geçiþi ve yükselmeyi engelleyici çok eðimli bir dað sisteminin geldiði dikkat çekmektedir. Bu heybetli yükseliþle daðlar, yeþilin tonlarýnýn hepsini sergileyen bir güzelliðe sahiptir. Güneye doðru gidildikçe bu renk armonisi çok daha dikkat çekmektedir.

Doðu Karadeniz Bölgesi'nin iklim tipi özelliklerine sahiptir. Yaðýþlarýn her mevsimde bol olmasý ve sürekliliði, yöre iklimini etkiler. Yaðýþýn en fazla olduðu dönem Sonbahar mevsimidir. Denizin düzenleyici etkisi termostat görevi gördüðünden, hem günlük, hem yýllýk sýcaklýk farklýlýklarýnýn fazla olmasý önlenir. Yaz aylarýnda fazla sýcak olmadýðý gibi, kýþ aylarýnda da dondurucu soðuklar görülmez. Her mevsim yaðýþlý, yazlarý serin, kýþlarý ýlýk geçer. Ardýndaki daðlarýn birden yükselmesi dolayýsýyla yamaç yaðýþlarý gerçekleþir. Rüzgarlarýn esiþ yönleri ve þiddet dereceleri mevsim özelliklerine baðlý deðiþiklikler gösterir. Genel olarak Lodos, Poyraz ve Kýble rüzgarlarý görülür.

Ýlçe; toplam alaný 330 km², ortalama rakýmý 10 metre olan, tabiatýn bütün özelliklerini sergileyen, deniz ve karanýn bütünleþtiði eþsiz doðal güzelliklere sahip bir alan üzerinde kurulmuþ þirin bir ilçedir. Trabzon'un yaklaþýk 52 km doðusunda olan ilçenin, doðusunda Rize ili, batýsýnda Sürmene ilçesi, güneyinde Hayrat ve Dernekpazarý ilçeleri, kuzeyinde Karadeniz bulunmaktadýr. Yörenin en büyük akarsularýndan Solaklý Irmaðý'nýn taþýmýþ olduðu alüvýyal yýðýntýlarý kýyýda biriktirerek meydana getirdiði düz ve fazla geniþ olmayan bir alan üzerine kurulmuþ bir sahil yerleþim birimidir. Çaykara ve Of ilçelerini birbirine baðlayan karayolu ilçeyi ikiye ayýrýr. Daha eski yerleþim yeri olan Solaklý Deresi'nin doðusundaki merkez, genel olarak ilçedeki idari birimlerin yer aldýðý alandýr. Yeni yapýlanmalarla Solaklý Deresi'nin batýsýndaki alan da geliþmiþtir. Bu alan ilçe sakinlerince Kalyon Mevkii diye adlandýrýlmaktadýr. Ýlçenin yerleþim yerinin kuruluþ alaný dar ve düz biçimde devam ettiði halde, hemen arka kýsmýnda daðlar birden bire yükselmekte, geçiþi ve yükselmeyi engelleyici çok eðimli bir dað sisteminin geldiði dikkat çekmektedir. Bu heybetli yükseliþle daðlar, yeþilin tonlarýnýn hepsini sergileyen bir güzelliðe sahiptir. Güneye doðru gidildikçe bu renk armonisi çok daha dikkat çekmektedir.